«یادگار جنوب»؛ کینهورز باخت، اما رقیبش برنده نشد
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۳۲۵۷
به گزارش خبرنگار سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، «یادگار جنوب» فیلمی است برای مخاطبان باحوصله سینما؛ مخاطبانی که بیش از آن که تشنه روایتهای سرراست و پیشبرد قصه در کمترین زمان ممکن باشند، به کشف لحظهبهلحظه حقیقت، آشنایی گام به گام با شخصیتها و رخنه در لایههای پنهان آنها علاقه دارند.
دومین ساخته مشترک حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری پس از «جاندار» (۱۳۹۷) که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده بود، به خوبی نشاندهنده پیشرفت چشمگیر این دو کارگردان جوان در ابعاد مختلف است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
** درامی عاشقانه در بستر رفت و برگشت در زمان
آنها با اتکا بر این تجارب فیلمنامهنویسی در حوزه اجتماعی، این بار از جاده ژانر اجتماعی تغییر مسیر داده و یک درام چند لایه عاشقانه و روانشناختی را روی پرده آوردهاند. درامی که در آن، جوانی متمول و عاشقپیشه به نام «وحید» با بازی وحید رهبانی برای وصال به محبوبش «شیدا»، زندگی و اقداماتی نامتعارف را رقم میزند. محبوبی که نخواسته به اجبار و در تنگنای مناسبات مالی برادرش پای سفره عقد بنشیند و رفتن به استقبال مرگ را بر این زندگی ترجیح میدهد. اما وحید هم نمیخواهد بپذیرد که محبوبش که دست به انتحار زده را از دست خواهد داد؛ این آغازی بر یک درام عاشقانه است که با روایت متقاطع و مبتنی بر رفت و بازگشت در زمان از سوی سازندگان اثر دنبال میشود.
در این میان «صالح» برادر شیدا هم با کینهای عمیق که از وحید به دلگرفته و با سوءاستفاده از احساسات وحید دامی خطرناک برای او پهن میکند تا مناسباتی پیچیده بین اضلاع داستان شکل بگیرد.
** ۲ فضای متفاوت اما جذاب با بازیهایی باکیفیت
داستان از حیث جغرافیایی در دو بستر متفاوت رقم میخورد. یکی فضاهای مدرن و تجملاتی تهران و خانه وحید که معرف جایگاه طبقاتی بالای اوست و دیگری در یک شهر بندری در جنوب کشور که در آن شاهد فعالیت سوداگرانه قاچاقچیان کالا هستیم. دوربین در سکانسهای مربوط به این بخش اول، عمدتاً با عمق کم و با نورپردازی کمرمق شخصیتها را به تصویر میکشد؛ به اینترتیب فضای مدرن خانه وحید و خیابانهای مناطق مرفه تهران با شخصیتها و کارهایی که از او سر میزند نسبت معقولی پیدا میکند. استفاده درست از رنگها در طراحی صحنه و زاویه درست دوربین در خدمت فضای معمایی و وهمآلود و اندوهناک قصه است ضمن این که سکوت حاکم بر سکانسها و دیالوگهای حداقلی و کندآهنگ به تماشاگر این اجازه را میدهد که بتواند اتفاقات را به درستی در ذهنش پیش و پس کند.
اما وقتی داستان به شهر بندی میرود، فضاسازی حاکم بر فیلم کاملاً متفاوت میشود. شاهد قابهایی با عمق زیاد، نماهای باز از دریا و دیالوگهایی با ضرباهنگ خشن و مبهم از سوی صالح (پژمان جمشیدی) و حرّا (سحر دولتشاهی) هستیم که خبر از وقوع فاجعهای مبتنی بر انتقامی کور میدهد. موسیقی پر تب و تاب بامداد افشار که با بهرهگیری درست از ملودیهای جنوبی و با تکیه بر ساز نیانبان ساخته شده نیز به اثرگذاری این فضا کمک بیشتری میکند.
«یادگار جنوب» در کنار فیلمنامهای استخواندار و جذاب، بازیهای به اندازه و قابلقبولی نیز دارد. پژمان جمشیدی که سال گذشته با فیلم «علفزار» و سال پیش از آن با «خط فرضی» توانایی خود در ایفای نقشهای جدی در آثار تلخ و اجتماعی نشان داده بود، این بار نیز در قامت مردی کینهجو که تشنه انتقام است بازی باکیفیتی را از خود نشان داده است. سحر دولتشاهی نیز شخصیتی پذیرفتنی و واقعی از حرّا زن مقتدر جنوبی ارائه کرده؛ به ویژه این که ریزهکاریهای مربوط به استقاده از لهجه را نیز به خوبی رعایت کرده است.
اما شاید غافلگیری بزرگ مخاطبان این فیلم در گروه بازیگران، حضور متفاوت صابر ابر در نقشی غیرمتعارف و با گریمی عجیب و غریب باشد. اگر چه «دوماری» و «پورامیری» در نشست خبری این فیلم، مشابهت این شخصیت با جوکر را رد کردند، اما احتمالاً همه مخاطبان با دیدن گریم و شیوه بیان دیالوگهای آن و البته فضاسازی رازآلود سکانسهایی که وی در آنها حاضر است این برداشت را خواهند داشت.
وحد رهبانی نیز به عنوان نقش اول فیلم به جز یکی دو سکانس، بازی خوبی از خود به نمایش گذتشته است. شاید یکی از سکانسهایی که به نظر میرسد رهبانی در آن، حسی بیش از آنچه لازم است را به بازیاش اضافه کرده مربوط به سکانسی باشد که راز دردآور خود را در ماشینش با رعنا (الناز شاکردوست) در میان میگذارد؛ این در حالی است که در مواجهه با «صالح» نیز حس و حال نقش آفرینی او کمتر از آن چیزی است که بیننده توقع دارد.
در این بین، تکلیف شخصیت عموحیدر (پدر شیدا و صالح) با بازی مسعود کرامتی برای مخاطب مشخص نیست چرا که جز ارائه چند کد درباره پیشینه داستان، کمک چندانی به پیشبرد قصه نمیکند. حتی سکانس نیانباننوازی او دراتاق بیمارستان و بر بالین دخترش نیز اگرچه به لطف موسیقی افشار فضایی متفاوت از کلیت فیلم ایجاد کرده، اما باز هم نمیتواند برای مخاطب باورپذیر باشد.
شخصیتهای فیلمنامه «یادگار جنوب» و به ویژه وحید نسبت محکمی با واقعیات جامعه ندارند و در دایره شخصیتهای استثنایی قرار میگیرند که تصمیمهایی غیرمتعارف و خلاف جریان غالب میگیرند. همین موضوع در عین این که نقطهقوت اثر است، م یتواند به نقطه ضعفی برای آن تبدیل شود
با این حال فیلم توانسته روایتی ملموس از تمنا، عشق، فراق و وفاداری ارائه دهد و در روی دیگر سکه، عوارض تداوم کینه و انتقام را هم یادآوری کند. البته در این میان این عشق است که بر کینهها غلبه کرده و سرنوشت متفاوتی برای شخصیتها رقم میزند؛ کینههایی که با شعلهورکردن جرقههای زیر خاکستر گذشته، هم آتش در خرمن زندگی دیگران میاندازد و هم فردکینهورز را در این آتش میسوزاند. همان گونه که در دیالوگی از زبان «حرّا» خطاب به یکی از شخصیتها میشنویم که «طوری نباختی که دشمنت برنده بشه». به این ترتیب شاید شناخت برندگان و بازندگان نزاع عشق وکینه را محور اصلی این فیلم سینمایی دانست.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر جشنواره فجر پدرام پورامیری حسین دوماری فیلم یادگار جنوب دهه فجر 1401 یادگار جنوب شخصیت ها سکانس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۳۲۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد تند حمید درخشان از اوسمار ویرا
حمید درخشان درباره شکست پرسپولیس برابر آلومینیوم و حذف از جام حذفی اظهار کرد: پرسپولیس در این بازی سه بار از حریف پیش بود، اما نتوانست برتری خود را حفظ کند. پرسپولیس به خودش باخت. این یک ایراد است که تیم نمیتوانست برتری خود را حفظ کند. البته تعویضهایی که انجام شد هم حال تیم را بدتر کرد و باعث شد تیم به عقب برود. همین بازی دفاعی باعث شد دوندگی و انگیزه آلومینیوم بیشتر شود و به خواسته خود برسد. پرسپولیس وقتی دو بر صفر پیش بود، فکر میکرد کار تمام است و تعویضهایی انجام داد که باعث شد روند تیمش به هم بریزد.
او همچنین گفت: اگر اینگونه باشد که اوسمار به خاطر حفظ بازیکنانش تعویضهایی انجام داده است، به نظرم باز هم اشتباه بود، چون با این کار یک جام را از دست داده است. در جام حذفی هر تیم میتواند با طی کردن یک مسیر کوتاه به جام برسد، اما پرسپولیس به راحتی این جام را از دست داد.
درخشان همچنین افزود: واقعا برایم عجیب است، در وقت اضافه هم پرسپولیس از حریف پیش بود، اما باز هم نوانست آن برتری را حفظ کند و به راحتی بازی به تساوی کشیده شد. در وقتهای اضافه هم تعویضهایی انجام شد که باز هم به پرسپولیس کمک نکرد و در نهایت گل تساوی را خورد تا بازی به پنالتی کشیده شود.
او در ادامه درباره اینکه وحید امیری پنالتی خود را از دست داد هم گفت: وحید امیری بازیکن تاثیرگذاری است، اما او مدتی از میادین دور بوده و وقتی برمیگردد از شرایط آرمانی فاصله دارد. در این وضعیت اصلا نباید مربی به او پنالتی بدهد، اما اوسمار به این موضوع توجه نکرد و در نهایت هم امیری یکی از پنالتیها را از دست داد. به نظر من پرسپولیس میتوانست برنده بازی باشد، اما به تصمیمات اوسمار باخت و این جام را از دست داد. این باخت برای پرسپولیس بسیار سنگین بود و از نظر روحی و روانی به تیم فشار میآورد.
وی درباره مصاف پرسپولیس و سپاهان در هفته بیستوپنجم لیگ برتر هم گفت: بازی بسیار سنگینی در انتظار پرسپولیس است. سپاهان تیم قدرتمندی است و میتواند کار را برای پرسپولیس سنگین کند. اگر پرسپولیس در این بازی هم نتواند نتیجه بگیرد، شانس قهرمانیاش در لیگ هم بسیار کم میشود. به نظرم در شرایط فعلی پرسپولیس فقط باید به بازی با سپاهان فکر کند و شکست برابر آلومینیوم را فراموش کند.